Nog helemaal niet zo lang geleden, vóór 1850, was bijna iedereen zzp'er en werkte iedereen thuis. De slager, de boer, de schoenmaker, de bakker, de smid etc. Pas toen er grote fabrieken en kantoren kwamen, gingen mensen massaal in loondienst en verlieten zij 's morgens hun huis om 's avonds moe weer thuis te komen. Dat was de industriële revolutie.
Nu 170 jaar later zijn er opnieuw veel zzp'ers en dankzij Corona werkt vrijwel iedereen ook weer thuis. We weten niet hoelang de Corona-crisis gaat duren maar het is aannemelijk dat bepaalde zaken blijvend zullen veranderen.
Veel mensen zullen het thuiswerken (weer) met succes oppakken waardoor het maar de vraag is of iedereen wel zo graag weer terug wil naar kantoor als de crisis voorbij is. Ook werkgevers zullen ervaren dat hun weerstand tegen thuiswerk niet altijd zo gegrond was. Ook zullen zij zich afvragen of zij nog steeds dat mooie maar dure kantoor echt nodig hebben.
Ook is het aannemelijk dat heel veel scholieren en studenten prima thuis blijken te kunnen leren. Waarom zou je dan nog grote gebouwen warm stoken en onderhouden als het ook zonder kan? Als je prima thuis kunt studeren, kunnen de studiekosten ook flink naar beneden. Dus ook minder studieschuld. Misschien ook geen tekort aan onderwijspersoneel meer.
Het is ook denkbaar dat we weer meer gaan eten van lokale producenten. En zelf gaan produceren. Misschien was het toch een beetje overdreven om bananen uit Zuid-Amerika te halen i.p.v. uit Naaldwijk.
Vervolgens is het mogelijk dat de files helemaal niet meer terugkomen. Hebben we ook meteen een flinke stikstoftarget gehaald. En misschien was 350.000 euro voor een twee-kamer-apartement toch wel een beetje veel.
Het Corona-virus schudt alles op. Het dwingt ons te her-beoordelen, te herwaarderen. In bepaalde gevallen gaan we terug en in andere gevallen revolutionair vooruit.
Misschien willen we na de crisis helemaal niet meer terug naar de maatschappij die we nu vrezen te verliezen.
Deel op Facebook Deel op Twitter Deel op LinkedIn