Steeds meer werkgevers verkiezen zzp'ers boven werknemers. Daar zijn diverse redenen voor en als je deze simpel wilt samenvatten, kun je zeggen dat werkgevers meer flexibiliteit en minder risico's willen. Er is echter nog een andere reden waarom werkgevers liever met zzp'ers werken. Een reden die een beetje taboe is: zzp'ers zijn zelfstandiger in de breedste zin van het woord.
Wie is verantwoordelijk voor gezondheid en motivatie?
Het is opvallend hoeveel trainingen, sessies, methodieken en systemen aan werkgevers worden aangeboden om hun personeel gezond en gemotiveerd te houden. Hierbij lijkt de verantwoordelijkheid volledig bij de werkgevers te liggen. Dat is niet gezond. Het is duidelijk dat werkgevers een groot belang hebben bij gezond en gemotiveerd personeel maar het zou niet primair hun verantwoordelijkheid moeten zijn. Dat is niet logisch. Ieder mens is primair zelf verantwoordelijk voor de eigen gezondheid alsook voor de eigen motivatie.
Voor de goede orde: ik heb het hier niet over gevaarlijke fysieke arbeidsomstandigheden zoals in de industrie waar veiligheidsmaatregelen van groot belang zijn. Ik heb het hier over al die banen waarbij werknemers net zoveel risico lopen als wanneer zij in het weekend op bezoek bij familie gaan. En waarschijnlijk nog minder risico lopen dan wanneer zij in het weekend klussen of sporten.
De werknemer zou de werkgever moeten belonen
Het is een eenvoudige economische wetmatigheid dat een ondernemer zijn of haar klanten tevreden moet houden. Als de ondernemer daar in verzaakt, gaan klanten weg. De ondernemer is echter zelf ook klant wanneer deze arbeid koopt van een werknemer. In dat geval is de werknemer de leverancier. Door de huidige wetgeving is de werknemer echter veel minder onderhevig aan de economische verplichting om de klant tevreden te houden. Het lijkt eerder omgedraaid. Als een ondernemer al tien jaar een klant heeft, zal de ondernemer deze klant wellicht willen belonen voor de langdurige klandizie. Maar als een werknemer al tien jaar arbeid verkoopt aan een ondernemer, verwacht de werknemer zelf een beloning.
Er was een tijd dat arbeiders ernstig werden uitgebuit en onnodig werden blootgesteld aan gevaarlijke omstandigheden. Mede dankzij de vakbonden en de overheid is hier veel in verbeterd. Maar nu lijkt de slinger de andere kant op gezwaaid. Nu is de werkgever verantwoordelijk voor de gezondheid van de werknemer ook wanneer de arbeidsomstandigheden veilig zijn en de werknemer houdt van rugby en pizza's. Ook is de werkgever er voor verantwoordelijk dat de werknemer het naar zijn of haar zin heeft. Of er wel genoeg uitdaging en perspectief is. Dat is onnatuurlijk en daarom niet langdurig houdbaar.
Zzp'ers brengen weer evenwicht
Zzp'ers brengen hier weer evenwicht in. Zzp'ers begrijpen dat hun gezondheid primair hun eigen verantwoordelijkheid is. Dat zij wel intensief kunnen willen sporten maar als dat blessures oplevert, zij minder productief zijn en dus minder verdienen. Zzp'ers leggen de verantwoordelijkheid voor hun motivatie niet bij anderen. Zij motiveren zichzelf. Zij zoeken zelf naar nieuwe bronnen van inspiratie als dat nodig is. Zzp'ers begrijpen het principe van wederkerigheid. Ik geef iets aan jou en jij geeft iets aan mij. Zzp'ers begrijpen als niemand anders dat dit in balans moet zijn en brengen de slinger van verantwoordelijkheden weer in het midden.
Daarom geven werkgevers steeds meer de voorkeur aan zzp'ers. Zzp'ers bieden een natuurlijke en daarom duurzame verdeling van lusten en lasten. Daarom hebben zzp'ers de toekomst.
Deel op Facebook Deel op Twitter Deel op LinkedIn